In de meeste graskuilen die gewonnen zijn voor de langste dag (21 juni) zit dit jaar veel suiker. Afhankelijk van het droge stof gehalte van de graskuil varieert het suikergehalte van 75 tot 175 gram per kg droge stof. De suikers uit het gras zijn de meest natuurlijke energiebron voor de pens van de koe. Suikers verhogen de eiwitbenutting. In de pens worden suikers omgezet in vooral boterzuur en deels melkzuur.
Hogere eiwitbenutting
Veel graskuilen hebben het eiwitgehalte en suikergehalte even hoog. Een aantal kuilen hebben zelfs een hoger suiker- als eiwitgehalte. Juist met een suikerrijk rantsoen is de uitdaging om met een beperkte eiwitgift toch hard te melken. Vooral door als eiwitbron penseiwit te gebruiken kan dan met een ruw eiwitgehalte van 150 gram per kg droge stof toch flink gemolken worden. De eiwitefficiëntie is dan zeker boven de 30%. Gebruik dan ook bij een suikerrijke kuil raapzaadschroot of raapzaadschilfers. Suikerrijke kuilen hebben automatisch een hogere WDVE omdat geschat wordt dat met de suikerkuilen de microbiële eiwitaanmaak toeneemt. Producten met een hoge WDVE zoals sojaschroot en bestendige sojaschroot zijn duurder maar gelukkig minder hard nodig.
Boterzuurbacteriën
Boterzuurbacteriën in de pens vinden een hoog en constant aanbod van suikers in de pens geweldig! Zij zetten suikers om in boterzuur en zoals de naam al aangeeft is boterzuur de bouwsteen voor melkvet. Het mooie is dat boterzuur geen sterk zuur is en daarom zorgt een hoge boterzuurproductie in de pens niet voor verzuring. Boterzuurbacteriën kunnen zich het beste vermenigvuldigen bij een wat hogere pens-pH. Daarom is het erg belangrijk om bij het voeren van een suikerrijke kuil goed te controleren of de koeien voldoende herkauwen. Let erop dat vrijwel alle liggende koeien op een rustig moment in de stal herkauwen. Of tel bij een paar koeien het aantal herkauwslagen per bolus (moet minimaal 60 x zijn). Bij goed herkauwende koeien is er een speekselvloed richting de pens waardoor deze gebufferd wordt.
Melkzuurbacteriën
Melkzuurbacteriën kunnen suikers in de pens omzetten in melkzuur. Eigenlijk precies dezelfde omzettingen die ook al in de vochtige suikerrijke kuilen hebben plaats gevonden. In de pens zullen propionzuurbacteriën in tegenstelling tot in de graskuil, het melkzuur omzetten in propionzuur. Propionzuur uit de pens is een erg belangrijke bouwsteen van glucose dat via lactose zorgt voor liters in het glas.
In de onderstaande tabel ziet u dat het percentage geproduceerd boterzuur in de pens uit suiker bijna twee keer zoveel is ten opzicht van zetmeel. Het percentage propionzuur uit suiker is juist de helft ten opzichte van zetmeel. Met andere woorden: suikers zorgen duidelijk voor gehalten in de melk. De liters komen vooral door de extra opname.
| Fermentatie uit | Suiker | Zetmeel |
| Azijnzuur | 39% | 44% |
| Propionzuur | 15% | 29% |
| Boterzuur | 38% | 22% |
Suiker de smaakmaker
Suikers zijn de smaakmakers van het rantsoen. Het grote voordeel van een suikerrijke kuil is dan ook de enorme opname van de kuil mits de koeien goed blijven herkauwen. Elke kg droge stof extra opname van de graskuil is even zoveel vorming van microbieel eiwit en productie van vluchtige vetzuren in de pens.
Met suiker meer saldo!
Het zal u duidelijk zijn dat koeien heel goed om kunnen gaan met suikers mits ze goed gemanaged verstrekt worden aan de koeien. Suikers zorgen voor:
- een betere eiwitbenutting (lagere kosten voor aankoop duur bestendig eiwit).
- hogere eiwitproductie (meer zeer goed betaald melkeiwit op uw melkafrekening).
- hogere vetproductie (vaak de meest variërende component voor de berekening van de melkprijs).
- meer liters.
Gebruik ook bij het voeren van het nieuwe stalrantsoen uw ABZ Ratio om het saldo van uw koeien te berekenen. We leveren er direct de eiwitefficiëntie bij zodat u ook hierop uw rantsoen kunt monitoren.