Er zit jam in de voorjaarskuilen! De combinatie van vochtiger en toch veel suiker geven een enorm smakelijke graskuil. Doordat er voldoende suiker in het ingekuilde gras aanwezig was, konden de melkzuurbacteriën gemakkelijk melkzuur maken. Op aanbeveling van Schothorst Feed Research rekenen we dit jaar voor het eerst een belangrijk deel van het melkzuur als bron van snelle pensenergie (SFKH) voor de pensbacteriën.

In de praktijk

Op graskuilen met veel melkzuur wordt in de praktijk vaak goed gemolken. De verklaring hiervoor is dat in de pens het melkzuur wordt omgezet in propionzuur. Propionzuur is indirect de belangrijkste bron van lactose wat bij een koe de literproductie bepaald. Er is echter nog een effect van melkzuur uit graskuil dat tot nu toe onderbelicht is gebleven. Melkzuur wordt namelijk voor een belangrijk deel ook gebruikt als snelle energiebron voor pensbacteriën.

WDVE graskuil

Met extra energie voor pensbacteriën neemt de vermenigvuldiging daarvan toe, waardoor de WDVE van een graskuil hoger wordt ingeschat. Vooral bij wat nattere graskuilen met ruim melkzuur kunt u verrast worden met een hoger WDVE-gehalte dan u wellicht gewend bent. Goed nieuws voor de benodigde hoeveelheid van bijvoorbeeld soja (WDVE) of tarwe (SFKH) in uw rantsoen!

Suiker of melkzuur?

De hoeveelheid melkzuur in een graskuil gaat altijd ten koste van suikers. Echter de pens van de koe heeft beide nodig. Suikers zijn en blijven de belangrijkste bron voor boterzuurproductie in de pens (vetgehalte in de melk). Bij gebruik van een inkuilmiddel met melkzuurbacteriën is het daarom extra belangrijk om bij een zo hoog mogelijk suikergehalte in het verse gras te maaien. Zorg met netjes werken en goed aanrijden voor een zo snel mogelijke pH-daling na het inkuilen. Na het bereiken van de gewenste pH stopt immers de productie van melkzuur uit suiker en is de conservering begonnen.

Informatie & Advies

Wilt u graag meer advies? Neem gerust contact op met één van onze rundveespecialisten. Zij helpen u graag!