Co-producten uit de humane voeding zijn op te waarderen door toepassen van scheidings- en opwerkmethoden. Dit blijkt uit literatuuronderzoek uitgevoerd door Wageningen Livestock Research als onderdeel van de Publiek Private Samenwerking (PPS) ‘Circulaire Bio-economie’. Dit onderzoek draagt bij aan de ambitie van de Nederlandse Diervoederindustrie in samenwerking met andere ketenpartijen om door het opwaarderen van co-producten een grote bijdrage te leveren aan de Nederlandse circulaire economie en verduurzaming van het grondstofgebruik.
Opwaarderen co-producten uit humane voeding
Literatuuronderzoek laat zien dat de co-producten maisweekwater, bierbostel, tarwegistconcentraat en weipermeaat mogelijk interessant zijn om verder te bewerken en als voedermiddel op te waarderen. Met name de mineralen natrium, kalium, fosfor en/of zwavel zijn te hoog in deze co-producten waardoor minder van deze producten opgenomen kan worden opgenomen in het rantsoen dan gewenst. In de literatuurstudie zijn diverse scheidings- en behandeltechnieken beschreven om nutriënten uit co-producten te isoleren. Deze technieken zijn welbeproefd, betrouwbaar en tegen acceptabele kosten te realiseren op praktijkschaal. Voor de co-producten maisweekwater, bierbostel, tarwegistconcentraat en weipermeaat zijn de meest kansrijke opwerkingstechnieken nader uitgewerkt en onderbouwd.
Principe opwaarderen grondstoffen
Co-producten bestaan uit nutriënten (zoals suikers, zetmeel, vetten, eiwitten, vezels en mineralen) die, mits geïsoleerd uit de grondstoffen, mogelijk een hogere voederwaarde hebben en beter ingezet kunnen worden (diergroep specifiek). Anderzijds kunnen co-producten ook nutriënten/stoffen bevatten (zoals bijv. as en mineralen) die de voederwaarde van het co-product verlagen. Als deze nutriënten uit het co-product geïsoleerd kunnen worden kan daarmee de voederwaarde van het co-product verbeterd worden.
Veelbelovende technieken opwaarderen grondstoffen
De mogelijke technieken die kunnen worden toegepast om de concentratie van opgeloste mineralen (fosfor, zwavel, natrium etc.) in vloeibare co-producten te verlagen zijn beschreven. Diverse scheiding- en behandeltechnieken van de vloeibare en vaste fractie in co-producten zijn beschreven. De meest veelbelovende technieken om nutriënten uit enkele vloeibare coproducten te isoleren, zijn verder onderbouwd. Van de besproken technieken in de literatuur worden nano- en ultrafiltratie het meest gebruikt voor de verwijdering van ionen uit de waterige fase.
Bijdrage circulaire economie
De Nederlandse diervoedersector, heeft in samenwerking met ketenpartijen, de ambitie om door het opwaarderen van co-producten een grote bijdrage te leveren aan de Nederlandse circulaire economie en verduurzaming van het grondstofgebruik. De studie biedt een leidraad voor verder onderzoek op laboratorium en praktijkschaal om invulling te geven aan deze ambitie.
Uitvoering onderzoek
Dit betreft onderzoek dat is uitgevoerd door Wageningen Livestock Research en Schothorst Feed Research als onderdeel van de Publiek Private Samenwerking (PPS) ‘Circulaire Bio-economie’, en gefinancierd door de private partners in de PPS (ABZ Diervoeding, AgruniekRijnvallei, Bonda, Coppens Diervoeding, Feed Design Lab, Nijsen company en Vitelia Voeders BV) en het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit.
Noot voor de redactie:
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met: Carola van der Peet-Schwering, e-mail: carola.vanderpeet@wur.nl, Dick Starmans, e-mail: dick.starmans@wur.nl en Ellen van Eerden, e-mail: EvEerden@schothorst.nl.